استعداد یا آموزش ؟
کتاب «پرورده با عشق، روشی نو در آموزش»
نوشته شینیچی سوزوکی
کتاب بسیار مفیدی برای آموزگاران چه در زمینه ی هنر و نوازندگی
و چه در زمینه های دیگر است.
کتاب توسط فؤاد نیکزاد ترجمه و توسط نشر ققنوس به چاپ رسیده است.
سوزوکی که بیش از هفتاد سال از عمر خود را در آموزش موسیقی صرف کرده است(وی نزدیک به یک قرن عمر کرد.) معتقد است «انسان بی استعداد» وجود ندارد و هرکس که میتواند زبان مادری خود را یاد بگیرد، خواهد توانست موسیقی را فرا بگیرد.
وی بر این باور است که تنها فوت و فن آموزش و رفتار والدین و مربی برای یاد گرفتن یا نگرفتن یا خوب یا بد یاد گرفتنِ کودک تعیین کننده است. سوزوکی بارها تأکید میکند که به چیزی به عنوانِ «آدمِ بااستعداد» یا «آدمِ بی استعداد» اعتقادی ندارد. هرکس در سایه ی آموزش درست و نظام آموزشی درست و تشویقگر میتواند در نوازندگی موفق بشود... و در واقع هیچکس بااستعداد یا بی استعداد به دنیا نمی آید. وی در کتاب از تجربه ی زندگی در طول جنگ جهانی دوم و از دست ندادن امیدش مینویسد و از دوران تحصیل موسیقی اش در آلمان و آشنایی اش با آلبرت اینشتین تعریف میکند.
بخشهایی از کتاب:
- صفحه 11: پایبند کردن فرد به بردباری بسیار زیاد و کار خستگی ناپذیر رمزی کاملاً ضروری در آموزش است و این همان چیزی است که ما ژاپنیها آن را «کَن» میدانیم.
- صفحه 14: انسان بالغ ناخوشایند و نامطلوب کسی است که با شیوه ای نادرست بار آمده است. اگر او شخصی باشد که هیچ کاری را به خوبی انجام نمیدهد، به این سبب است که در معرض آموزش خوب و مناسب قرار نگرفته است.
- صفحه 27: ... این تجربه ی شگفت آور به من نشان داد که حتی یک بچه ی پنج ماهه آنقدر میتواند بیاموزد که آشناییش را با یک قطعه ی موسیقی کاملاً نشان دهد.
- صفحه 36: کودکی بسیار توانا و هوشیار ممکن است در محیط بد به کَرِ موسیقایی تبدیل شود؛ یعنی کسی که نمیتواند نت را با صدای درستِ خودش بخواند. بیشترِ بچه هایی که خارجخوانی میکنند در نوزادی مادرانشان لالاییِ خارج برایشان خوانده اند.
- صفحه 36: اگر اینشتین یا بتهوون در عصر حجر به دنیا آمده بودند، آیا شبیه انسانهای همدوره شان نمیشدند؟ آیا اگر یک کودک عصر حجر از زمان نوزادی در خانواده ی امروزی پرورش می یافت، نمیتوانست به خوبی سایر بچه ها نوازندگی کند؟ این اهمیت آموزش را نشان میدهد.
- صفحه 38: شرایط محیطی خوب و آموزش درست بچه ها را در آینده به انسانهایی شاد و خوشبخت تبدیل میکند و نویدبخش دنیایی بهتر برای نسلهای آینده است... به نظر من تنها نگرانی پدر و مادرها باید این باشد که فرزندانشان را به انسانهایی شریف تبدیل کنند.
ادامه دارد...